otyłość - Forum

Ok. Boli mnie ten temat dlatego reaguję emocjonalnie:)

Ania wybacz, ale zaczynasz mnie wkurzać. Nie wiesz jak to jest być otyłą, nie jesteś żadną specjalistką w tej dziedzinie a wymądrzasz sie nie wiem po co. Zrozum, że na naszym forum są również osoby otyłe i daj spokój z tymi swoimi postami bo tak naprawdę ktos kto nie był otyły nie wie jak to jest!

Zrozum, że ranisz innych ludzi- Tobie też można wytknąć bardzo dużo, więc dziewczyno daj spokój z takimi wątkami jeśli nie umiesz nic sensownego w nich napisać!

nie rozumiem Cię. zdjecia jak zdjecia. otylosc to codziennosc. a jeśli nie lubisz o tym rozmawiac to poprostu nie wchodz w taki watek ktory Cie nie interesuje

mam w swoim otoczeniu kilka otylych osób sama nie wiem jak to jest ale widze jak się meczą nie sa mega otyli ale jednak.. i tak sobie mysle jak moge im pomoc. wspierac emocjonalnie?

i

W zdaniu które wytłuściłam widzimy jasno,że Ani nie chodzi tylko o ludzi otyłych z wyboru.

Dziekuję za emocjonalną pomoc. Nie wiem czy wiesz ale by pomagać trzeba mieć uprawnienia. Inaczej można zaszkodzić:)

A wchodzic w wątek będę bo mnie interesuje;)

Jakim prawem odzywasz się do Izy w ten sposób?

dokladnie. Ewuśka moja też jejeje i je a murudzi ze schudnac nie moze a tak bardzo chce. a z obserwacji widze ze nie chce i chodzi mi o takie zaniedbanie

a z resztą nie znam Was nigdy Was nie widziałam i skad moge wiedziec ze jesteście otyli. normalny temat jak kazdy inny. a i nie chciałam Cię Iza urazic. przecież nic konkretnego Ci nie wytknełam wiec nie rozumiem Cie.

Nie czuję sie dotknięta! :) Już i przeszło:);)

Jestem na tym punkcie przewrażliwona a szczególnie jak ktoś pisze że otyli nic nie robią tylko żrą;)

Anka skoro uważasz, że Twoja koleżanka ma problem to po co piszesz nam to tu na forum? Powiedz jej to w żywe oczy a nie ją tu oczerniasz i obrażasz po kolei kilku z Nas?

Zastanów się co piszesz bo ranisz kobieto, ranisz!

podałam przykład co do mojej cioci wiem ze ma to w genach ale walczyła schudłą próbowała.. Inna osoba zdecydowała się na operacje i juz ok jest

Akceptować ich odmienność.

Tak samo jak akceptować szczupłych.

A pomagać atedy, kiedy o pomoc poproszą.

Bo są tacy otyli jak piszesz, którzy jedzą i jedzą i sie żalą, że tyją. Obawiam sie, że im czegos w życiu brak.Tym możesz pomóc, mówiąc z zbyt obfitych posiłkach ( o ile jesteś przekonana, że to posiłki tuczą).

A są tacy, którzy z natury mają więcej kilogramów i tak już zostanie. I ich mozesz tylko lubić lub nie. Tak jak wszystkich innych.

Są tez tacy, co się leczyli i przytyli wskutek leków. Z tgo, co mi się wydaje ( choć pewności nie mam ), jest u nich jakaś szansa na zbicie kilkogramów po zaprzestaniu brania leków.

no i ok. i raz jeszcze napisze przeciez nie znamy sie nie wiem jak jest U Ciebie. napisałam przyklad i napisałam tez ze nie u wszystkich jest tak samo.

Ania i tutaj sie mylisz..

Nie wszystko jest wyleczalne.

Oznaki choroby mozna zatuszowac lekami, ale niektore choroby nie sa uleczalne...

Tak Kochana, ale ja po prostu trafiłam do lekarza, ktory trafnie postawił diagnoze i wiedział jak mnie leczyc, jakie dobrac leki, a nie na slepo, a o to naprawde trudno...

A wierz mi, ze mało jest takich lekarzy, bo wychodza z załozenia, ze człowiek pewnie je i zero ruchu, a nie zawsze tak jest...

otyli czy szczupli nie liczy się postura a to co w srodku ale widze jak jest ciezko tym moim babeczom jedna lubi swoja wage i jest jej w tym do twarzy i sobie zartuje z tego uwielbiam ją jest taka szczesliwa słodka

To ja powiem tak. Abstrahując od osób chorych o których wspominała np. Marlena czy przyjmujących leki powodujące wzrost wagi - nadwaga nie bierze się z powietrza, nie ma czegoś takiego jak 'uwarunkowania genetyczne'! Mogą być nawyki żywieniowe z pokolenia na pokolenie, gdzie w domu od zawsze jadło się dużo i tłusto, ale nie ma żadnego genu, który powoduje tycie. No chyba że wynaleziony przez sławnych 'amerykańskich naukowców'.

Mam w rodzinie kilka osób otyłych, które twierdzą, że tak naprawdę jedzą mało, nadwaga robi się sama, a w ogóle to nadwagę oni mają w genach! Przykra prawda jest taka, że każdą jedną zupę zabielają całym kubkiem śmietany i zagęszczają mąką, na stole króluje ilość ziemniaków i makaronu, którą można by wojsko wykarmić. Na śniadanie pół bochenka białego chleba, boczuś, tona parówek. Zestaw owocowo-warzywny składa się z połowy banana na tydzień, a ruch ogranicza się prawie wyłącznie do przełączania kanałów w telewizorze. A do słodkiej kawy oczywiście ciasteczka, no bo jak - kawa bez ciasteczka?!

Mieszkam w Wielkiej Brytanii i widzę i trafia mnie, jak matka wpieprza (bo nie 'je') frytki ociekające tłuszczem i podaje tyle samo co sobie dziecku w wózku! Jeśli to są uwarunkowania genetyczne, bo przecież: matka-dziecko, to ewentualnie mogę się zgodzić.

Też miałam jeszcze kilka lat temu 'sporo więcej tu i tam', więc proszę nie mówić, że nie wiem, o czym piszę. Nie ma co się zasłaniać genami, jeśli jest się osobą zdrową. Magiczne MŻ, a nie dieta ananasowa czyli 'a-na-nas to nie działa'.

no jasne ze nie wszystko mozna uleczyc ale w dzisiejszych czasach mozna wiele trzeba tylko niestety miec pieniadze i duzo optymizmu i checi

Co do operacji zmniejszenia żołądka to jak dla mnie ostateczność...Tylko jeżeli względy zdrowotne by przeważyły. Dla poprawy samego tylko samopoczucia...nie...

Izo - bo ludzie mają tendencję do generalizowania. Jeśli Ty uważasz, że nie jest tak, jak mówią inni, to nie masz się co przejmować. Widziałam masę ludzi, którzy dokładnie się tak zachowują (tzn. żrą i nic nie robią) i w większości przypadków faktycznie tak jest. Ja też kilka lat temu brałam tak wszystko do siebie a słowo na 'G' nie mogło mi przejść przez usta, ale to kompletnie nie ma sensu.

przede wszystkim pieniadze... na bardzo drogie leki i lekarzy...

Mi sie trafiło jak trafiło.. ciesze sie ze to dawno juz za mna...

ale tak powiem szczerze, ja bym sie głupio czuła jakby ktos tak sie wyrazał o mnie...

Ja rozumiem na co chciałas zwrócic uwage, mnie to prawde powiedziwszy nie rusza, no ale jesli w takiej sytuacji jaka Ty opisałas, ktos płacze, ze schudnac nie moze , a nie stara sie ani ograniczyc jedzenia, ani nic, to moze po prostu mimo wszystko dobrze mu tak, tylko nie chce sie przyznac? bo własnie boi sie akceptacji, a własciwie jego braku?

No i chyba w tym sens, Anusiu. Zauważyłaś, że jedna z koleżanek ma problem i chcesz pomóc. I co w tym złego? Nic.

Jakby moja koleżanka się obżerała, a potem mówiła, że jest gruba, to chyba bym jej jednak wspomniała o diecie. O ile bym była z nią na takiej stopie, że wiedziałabym, że się nie pogniewa. Albo zaproponowała wspólne ćwiczenia. Kiedyś  ja nie byłam zbyt szczupła ( zresztą teraz też przytyłam i brzuch mam). Razem z koleżanką biegałam co rano.