Żebrzący na ulicy a my. - Forum

Nigdy nie pomagam. Kilka razy widziałam jak Ci "żebrzący" za otrzymane pieniądze szli do sklepu i kupowali papierosy alkohol itp a otrzymane jedzenie zostawiali pod drzewem lub wyrzucali do śmieci...

Jeśli ktoś chce jedzenie- nigdy nie potrafiłabym odmówić. Jeśli zaś pieniąze- zastanawiam się. Bo kto wie, co Żebrzący za to kiupi? Wolę dać np jedzenie. OPieniądze nie.

Już prędzej dam żulowi na alpagę, jeżeli mi szczerze powie, że mu brakuje do butelki, niż żebrakowi złotóweczkę na tzw. bułeczkę. Nie wierzę tym ludziom. Nigdy nie daje pieniędzy Romom, oni za te pieniądze budują u siebie super wille i skupują piękne BMW. Kiedyś koleżanka dała małemu dzieciakowi kawałek pizzy, bo chodził i żebrał na przystanku. Młody ją wziął, podszedł do matki, a matka wzięła tą pizzę i wywaliła do kosza. Nigdy więcej! 

Nie lubię dawać pieniędzy żebrakom, bo nigdy nie wiadomo co to za osoby. Przez to, że ludzie tak chętnie pomagają, żebranie staje się opłacalne, dlatego różne szajki i mafie się tym interesują. Porywają ludzi, każą im żebrzeć, a potem zabierają im wyżebrane pieniądze. Nie będę sponsorować kryminalistów. 

Kiedyś dojeżdżałam do pracy pociągiem. Codziennie na dworcu spotykałam starszą kobietę, która żebrała. Żal mi jej było, więc coś tam jej wrzucałam. Potem się dowiedziałam, że ta biedna kobieta dojeżdża pociągiem z odległego miasta (za bilet musiała płacić ok. 20 zł dziennie, nie była jeszcze na tyle stara by jeździć za darmo), więc skoro ją stać na taki bilet to jak to możliwe, że nie stać jej na bułkę? Wygodna praca i tyle. Na tym samym dworcu co jakiś czas spotykałam inną starszą panią, która stała tam z czosnkiem. Zawsze od niej kupiłam ten czosnek. 

nie ufam żebrakom. za dużo się naczytałam,nasłuchałam o ich przekrętach.

dziecku żebraczki chciałam dać lizaka - nie przyjął . chciał pieniądze - nie dałam ....

Miałam kiedyś podobną sytuację...Dawałam dziecku jabłko, a matka dziecka na mnie naskoczyłam, że chce pieniądze....Nie daję pieniędzy od tamtej pory...

kiedyś miałam zabawną historię z moim psem w roli głównej . Pod naszym ratuszem siedział żebrak , podobno niemowa . Nie zauważyłam, a mój Misiek wąchając go wyrzucił mu drobniaki , które zbierał . facet wydarł się na nas niesamowicie ...

Mnie raz zaczepił około 16 letni chłopak  - w wakacje - i poprosił abym kupiła mu bułkę i coś do picia. Było to na parkingu, ja się spieszyłam na spotkanie i odmówiłam mu. Potem przez 3 dni chodziłam  z wyrzutami sumienia, bo chłopak mógł uciec z domu, lub mogli rodzice go zostawić i... mógł być po prostu głodny, zwłaszcza, że pieniędzy nie chciał.

Ale miałam też taką sytuację. Trzęsąca się starsza babcia poprosiła mnie o kilka złotych. Akurat w kieszeni miałam 10 zł więc jej dałam. A że Wadowice są małym miastem to potem spotkałam tą "babcię" jak stała koło jakiegoś "macho", który rozmawiał przez komórkę. Pewnie dla niego zbierała. Było mi głupio, że dałam się nabrać, ale ta starowinka naprawdę wzbudziła we mnie żal.

Od tego czasu raczej nie pomagam...

Ja zazwyczaj pomagam. Pamiętam jak zawsze (zdarzało się to przez jakieś 3 lata z rzędu, w wakacje) na parkingu przy Intermarche zawsze można było spotkać na oko 13-14 letniego chłopaka, z wiaderkiem i myjką do szyb, który oferował umycie szyb i świateł w zamian za parę groszy. Mówił, że jest biedny, ma jeszcze trójkę młodszego rodzeństwa i wychowuje ich matka, która nie pracuje. Nie wierzyłam w to co mówi, ale zawsze mu dawałam te 5 zł, czasami nawet nie każąc mu myć, bo jechałam prosto z myjni. Później jednak kilka razy widziałam go w sklepie, czasami samego, czasami z malutkim (2-3 letnim), prawdopodobnie braciszkiem, robiącego zakupy w Biedronce albo Delikatesach Centrum, z garścią drobniaków, liczącego skrupulatnie co może jeszcze kupić. Kupował ziemniaki, parówki na sztuki, chleb... Pamiętam minę tego młodszego chłopczyka i radość w oczach, bo starszy brat zawsze coś ekstra mu kupował. W tym roku jakoś ani razu go na parkingu nie widziałam. A szkoda, bo teraz wiem, że mówił prawdę i na pewno zawsze bym mu coś dała.

W bloku też przynajmniej raz w miesiącu obchód robi kobieta prosząca o jedzenie lub parę groszy. Nawet z jedzenia się szczerze cieszy, więc jeśli mam coś, co mogłabym jej dać, to się dzielę. A zdarza się, ze i parę groszy też dam. Ja mam chyba zbyt miękkie serce i pewnie niejednokrotnie dałam się oszukać, ale taka już jestem i nic na to nie poradzę.

Tylko ze tych co naprawdę potrzebują nie widać na ulicy a jeśli tak to sa w mniejszości. kiedys była u mnie kobieta koło 58-60 lat.Mowi mi ze ma 5 dzieci i ze nie ma co im do garnka wlozyć....zaraz hallo! ona byla starsza niz moja mama czyli dzieci ma w moim wieku...to ja mam jej dzieciom jesc dawać a sama martwic sie czy starczy mi do 1? gdyby kazdy z nas opisal swoja historie w odpowiedni sposób to polowa z Nas powinna by chodzić po ludziach.

nie pomogę pijaczkowi pod marketem bo z daleka śmierdza piwem

czasem pomoge takiej siedzacej z dzieckiem ,ale irytuje mnie że wykorzystuje dzieciaka,choć wiem że robi to żeby wzbudzić litosc

Ja podobnie jak wiekszosc z Was -nie daje pieniedzy,moge dac jedzenie.I to tylko wtedy kiedy widze ze ktos na serio potrzebuje,a nie powie ze chce tylko po to by wyrzucic,bo liczyl ze dostanie kase...Czesto spotykam pod biedronka takich zebrakow,to faceci,zadbani na tyle na ile moga tzn nie smierdzacy.Ciuchy byle jakie,obdarte ale nie smierdza,alkoholem tez nie.I sa kulturalni bo nie sa namolni,podchodza i pytaja czy moznaby im kupic cos do jedzenia,moze choc bulke...Zawsze wowczas nachodzi mnie refleksja-ze nigdy nie wiadomo co mnie moze w zyciu jeszcze spotkac..dzis mam prace,rodzine,samochod (choc tylko tico).Jutro ja moge byc na jego miejscu..jesli dzis ja nie pomoge jemu,kiedys mnie tez ktos nie pomoze...Choc tez "nie przelewa mi sie" to kupuje wtedy chleb i jakis pasztet w duzej puszce czy cos takiego,czasem jeszcze z 1 czy 2 zupki "chinskie"...I prosze Boga by nie przytrafilo mi sie nigdy cos podobnego...Nie wyobrazam sobie zebym nie miala co dac dziecku jesc a ono patrzyloby na mnie wyglodnialym wzrokiem i mowiloby "mamo,jestem glodny"....Jezu...

Parę lat temu,jak mój siostrzeniec wyjeżdżał do pracy do Niemiec,na przystanku autobusowym zaczepił go facet prosząc o coś do jedzenia,siostra która odprowadzała Kamila do autobusu,kupiła temu facetowi parę bułek,konserwę,itp.Co się okazało facet który prosił o jedzenie był bratem ciotecznym naszego szwagra,w życiu mu się nie ułożyło więc skończył jako żebrak.

Ja daję czasem pieniądze,nawet na flaszkę jak prosi,czy papierosem poczęstuję.

Mój wujek był kiedyś takim żebrzącym,i zbierającym puszki.

nie nie i jeszcze raz nie ! Kiedyś zdarzyło mi się dawać teraz na pewno nie. Jeśli chcecie komuś pomóć naprawdę lepiej wesprzeć jakąś akcję charytatywną. Po pierwsze żebrzący robią to często bo po prostu nieraz opłaca się bardziej niż zwykła praca na naiwności możńa nieźle zarobić ( przynajmniej tak wynikało z eksperymentu pokazywanego niegdyś w tv) po drugie nieraz żebrzący są niewolnikami mafi. Poza prostytucją mafie często wykorzystują tak zastraszanych ludzi by żebrali dla nich i zarabiają na tym krocie. Więc zdecydowanie mówię NIE  

nie daje! :(

Ostatnio byliśmy na zakupach. jako ze zakupy były małe to mój mąż poszedł do sklepu a ja zostałam z małym w samochodzie.Coś mnie tknęło by zablokować drzwi w samochodzie. Nagle  do kola pojawiło sie kilku chłopaków.Jeden coś do mnie mówił ale nie wychodziłam i nie zwracałam uwagi.Odszedł od samochodu pod grupkę stojąca kolo wózków. jaka byłam zdenerwowana!cały czas widziałam ze spoglądają na nasz samochód. Zadzwoniłam do męża by szybko przyszedł. Kiedy otwierał samochód jeden z tych chłopaków na silę wpychał głowę do samochodu by wywołać mojego meza z samochodu. Dawno nie widziałam go takiego stanowczego! Wiem jedno ze juz pod marketem nigdy nic nikomu nie dam! Tam jest mafia! Az dziwie sie ze właściciele marketów dają przyzwolenie na to!

Kiedyś byłam wrażliwa na takich ludzi. Teraz już nie. Wolę pomagać w madrzeszy sposób i tym, którzy naprawdę potrzebują np. oddając 1% podatku.