Kolor różowy dla dziewczynek - Forum

Ja sama jak byłam mała nie pamiętam takiego szału na róż, teraz faktycznie strasznie rzuca się on w oczy....

Ja również. Mam wrażenie, że kolor różowy przybył do nas wraz z laleczką Barbie...

No fakt teraz tego różu widac bardzo dużo.

Bardzo fajny temat poruszyłaś, osobiście staramy się unikać tego koloru w nadmiarze, na tyle na ile to możliwe, mieliśmy jednak kiedyś jedną bardzo śmieszną sytuację apropo tego tematu,  po której mój małż porwał się na krótki żartobliwy felieton, aby sobie ulżyć, sytuacja jest autentyczna, nic nie przebarwiona.
Zachęcam do przeczytania.

Podobno szata człowieka nie zdobi. A człowieczka? Szatka w określonym kolorze określa go bardziej czy zdobi? A może przekreśla?

Moja Córeczka uwielbia spacerować. Ma dwa latka, a na wyprawy do pobliskiego parku od dawna już nie zabieram wózka. Maszerujemy zatem, tacy piękni, każdego dnia wśród zieleni utkanej brązem pupili,  z nadzieją na nowe spotkania i wspaniałe odkrycia.

W ubiegłym tygodniu jednak to my, a właściwie Maleństwo, zostało odkryte. Tak właśnie! Stało się ciekawostką dla od stóp do głów różowych bliźniaczek z elegancko wystrzyżonym pudlem i jeszcze bardziej efektowną mamą.

Pudel ozdabiał właśnie trawnik gdy znaleźliśmy się w polu widzenia (rażenia) panienek onych w jedynie słuszne barwy odzianych. Odległość niewielka, nie słyszeć trudno:

„Wyższa Różowość : mamo, spójrz jak ta dziewczynka jest ubrana!!!

Mama Wyższej Różowości :  o Boże, koszmar, jak można tak ubrać dziewczynkę?

Niższa Różowość : nigdy bym nie wyszła z domu w takim stroju.”

Pudel ozdobił zieleń. Ozdoba pozostała w trawie nietknięta ręką ludzką różową. Całość przemieszczała się w naszym kierunku i gdy mieliśmy się minąć, mama Różowych z niesmakiem wręcz obrzydzeniem lekkim zapytała mnie dosłownie cytuję : „ To ma być dziewczynka?!” Dawno nic mnie tak nie rozbawiło i dawno też niczego nie byłem tak pewien więc odpowiedziałem  z uśmiechem najpiękniejszym od czasu ostatnich sianokosów, że nie tyle ma być, co z całą pewnością jest to dziewczynka i mam nawet na to stosowne dokumenty. W odpowiedzi mama Różowych przywołała jeszcze Stwórcę ze dwa razy oburzona bezczelną zielenią sukienki, brązem butków i myszowatą szarością mięciutkiej kurteczki Maleństwa.

Było naprawdę piękne, ciepłe popołudnie więc główkę Maleństwa zdobiły jedynie złociste loczki. Czapeczkę, różową, miałem w kieszeni, były jeszcze kokardki w lekkim lila, ale pozostały niezauważone… Ilość różu nie była zgodna z jakąś normą więc… przepadliśmy. Różowe oddaliły się. W rześkim powietrzu niósł się ich śmiech i żarty z dziewczynki w zielonej sukience. Maleństwo, nic sobie z tego nie robiąc, wymyślało kaczkom na stawie, a ja zastanawiałem się jak bardzo powinno się ono obawiać Różowych w przyszłości. Wymyśliłem, że wcale nie powinno się obawiać. Niczego. Jeśli tylko będzie pewne tego, że nie szata człowieka zdobi, a porównując się z innymi można stać się nieznośnie wyniosłym i  próżnym. I, że trzeba sprzątać po swoim psie. Zawsze. Ale to już inny temat… a może nie?

monaaa71 (2010-05-31 19:19:04)

joasia napisał 2010-05-31 19:04:31

Póki co mam synka i z zakupem nieróżowych ubranek dla niego nie mam problemu ;) A ogólnie to nie przepadam za różowym, więc pewnie starałabym się kupować córci również w innych kolorkach.

 podpinam się

ja też nie mam problemu z kupowaniem Szymkowi ubranek z dodatkiem różu :D

Bardzo mądry "felieton"... ... nie szata zdobi człowieka ale jego mądrość...

Rewelacyjnie napisane :))

Bardzo dziękuję Dziewczyny, cieszę się że Wam się podoba.